مهم ترین مرحله قبل از کاشت ایمپلنت دندان، دریافت مشاوره است. برای این کار، بیمار باید به دندانپزشک متخصص ایمپلنت مراجعه نماید. طی این جلسه، عکس های رادیوگرافی بیمار به طور کامل و دقیق مورد بررسی قرار می گیرد. بر این اساس بهترین روش درمان برای بیمار در نظر گرفته می شود. در صورتی که بیمار به هر یک از بیماری های لثه، دندان قروچه، دیابت کنترل نشده، اعتیاد، پوکی استخوان شدید و سرطان خون مبتلا باشد، از روش های دیگر برای جایگزین کردن دندان های از دست رفته او استفاده می شود. در هر صورت ایمپلنت بهترین و معتبر ترین روش برای جایگزین کردن دندان هایی است که از قسمت ریشه از بین رفته اند. دیگر روش هایی که بدین منظور مورد استفاده قرار می گیرند، بریج و پروتز های مصنوعی متحرک هستند که تقریباً منسوخ شده اند.

آماده سازی فک بیمار برای کاشت ایمپلنت

ریشه دندان در صورتی که هنوز وجود داشته باشد، قبل از کاشت ایمپلنت خارج می شود. همچنین برای کاشت ایمپلنت دندان، استخوان فک بیمار باید از ارتفاع، استقامت و ضخامت کافی برخوردار باشد. در غیر این صورت نیاز است تا عمل هایی از جمله لیفت سینوس ها و پیوند استخوان قبل از کاشت ایمپلنت انجام شوند. در صورتی که پیوند استخوان در بیماری انجام شود، بین 4 تا 12 ماه باید برای بهبودی کامل و افزایش استحکام استخوان ها صبر کرد. پیوند استخوان بسته به شرایط هر بیمار متفاوت است. به طور مثال در برخی از بیماران از پودر استخوان برای این کار استفاده می شود. اما در صورتی که استحکام استخوان فک بسیار کم باشد، استخوان بخش دیگری از بدن بیمار یا استخوان مصنوعی، در فک بیمار جایگذاری می شود.

کاشت پایه ایمپلنت دندان در فک بیمار

مرحله بعدی، کاشت پایه ایمپلنت دندان در استخوان فک یا آرواره بیمار است. این مرحله چیزی حدود دو ساعت به طول می انجامد. بعد از کاشت، باید بین 5 تا 7 ماه برای جوش خوردن ایمپلنت به استخوان فک صبر کرد. ایمپلنت فک پایین با سرعت بیشتری در مقایسه با ایمپلنت فک بالا جوش می خورد و برای جایگذاری اباتمنت آماده می شود. در این مرحله جراح، لثه بیمار را می شکافد تا استخوان فک نمایان شود. سپس با استفاده از ابزار مخصوص دندانپزشکی، حفره ای در استخوان فک ایجاد می کند تا بتوان پایه ایمپلنت را در آن جایگذاری کرد.

قرار دادن healing cap

healing cap در واقع محافظی موقت است که روی پایه ایمپلنت قرار داده می شود تا از آن محافظت کند. دیگر وظیفه این قطعه، پر کردن فضای خالی ایجاد شده است. مدت زمان باقی ماندن آن روی لثه چیزی حدود دو هفته است و بعد از بهبودی نسبی لثه برداشته می شود.

جایگذاری اباتمنت

جایگذاری اباتمنت روی پایه ایمپلنت دندان، مرحله بعدی است که بعد از جوش خوردن کامل آن به استخوان فک انجام می شود. در این مرحله، یک تاج موقت برای بیمار طراحی و ساخته می شود که روی اباتمنت قرار می گیرد تا فک آماده قالب گیری برای ساخت تاج اصلی شود. تاج موقت معمولاً بین 4 تا 6 هفته روی اباتمنت قرار می گیرد.

ساخت روکش و جایگذاری آن

آخرین مرحله کاشت ایمپلنت دندان، ساخت تاج و جایگذاری آن است. تاج دندان بعد از بهبود کامل بافت نرم و آمادگی کامل استخوان فک ساخته می شود. در واقع زمانی که فک برای قالب گیری آماده شده باشد، این کار انجام می شود. از فک بیمار قالب گرفته شده و روکش مورد نظر در لابراتوار ساخته می شود. ساخت این روکش چیزی حدود دو هفته به طول می انجامد و در جلسه ای جداگانه روکش یا همان تاج دندان به روی اباتمنت سوار می شود. فیکس کردن این تاج با استفاده از پیچ اباتمنت یا با استفاده از سیمان مخصوص دندانپزشکی انجام می شود.

دوران نقاهت بعد از کاشت ایمپلنت دندان

بعد از کاشت ایمپلنت دندان، درد، خونریزی، التهاب و تورم دیده می شود. این علائم کاملاً طبیعی هستند و به مرور زمان بهبود می یابند. باید توجه داشته باشید که خونریزی از محل بخیه ها تنها تا 72 ساعت طبیعی است و اگر تداوم داشته باشد باید جدی گرفته شده و به دندانپزشک اطلاع داده شود. درد و التهاب و تورم نیز تا یک هفته یا ده روز بعد از جراحی تداوم دارند. اما به مرور زمان از شدت آن ها کاسته می شود. در صورت تداوم این علائم یا تشدید آن ها یا همراه شدن آن ها با دیگر علائم همچون تب باید به سرعت به دندانپزشک مراجعه شود.

انجام مراقبت های بعد از کاشت ایمپلنت از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. این مراقبت ها اگر به درستی انجام نشوند می توانند درصد موفقیت این جراحی را به شدت کاهش دهند. در نهایت در برخی از موارد به دلیل عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، عدم استفاده از نخ دندان و دهانشویه، مصرف مواد غذایی سخت، دندان قروچه و غیره، ایمپلنت می تواند با شکست روبرو شود. از علائم شکست ایمپلنت می توان به جابجا شدن و پیچیدگی آن در استخوان فک، درد، التهاب، خونریزی، تورم و عفونت اشاره کرد.